زیربنای حجاب دگرگون کردن بینش وعوض کردن برداشت هاست .....اگر انسان ارزش های بیشتر خود را شناخت از تنوع و تکرار و از لذت و خوشی به خوبی ها رو می آورد با این بینش دیگر هیچ تنوعی انسان را ارضاء نخواهد کردو هیچ دلی و هیچ چشمی و هیچ دهانی جایگاه او نخواهد بود که اصلا انسان در این جاهای تنگ نمی گنجد اگر نقش انسان تحرک باشد و کار او حرکت ناچار است حرکت کند و حرکت او در این دنیاست چون دنیا راه اوست لذا نباید در این راه گرد و خاک به پا کند و دلی را آلوده کند وکسی را به خود جلب کند و خود را در چشم ها بنشاند. با این بینش دیگر هیچ عذری مورد قبول واقع نمی شود چرا که لباس بینش نمی آورد ولی بینش صحیح انسان را وادار می کند که گردی بلند نکند دلی را به خود نگیرد و سنگ راه کسی نباشد.

مادام که تلقی ما از انسان و برداشت ما از خویشتن دگرگون نشده مادام که نقش انسان مجهول مانده و بینش او از این نقش در حد تنوع در حد زندگی تکراری و مداربسته در حد خوشی ها وسرگرمی ها در حد بازیگر شدن و بازیچه ماندن و تماشاچی بودن خلاصه شده مادام که زندگی جز نمایش و بازی باری ندارد ناچار سنگینی حجاب طبیعی است مگر اینکه با شعارها همراه شوی ویا در جو روشنفکری قراربگیری ویا بخواهی به گونه ای دیگر به نمایش بپردازی یا بخواهند با تشویق و تعریف آماده ات سازند. مادام که تلقی ما از خویش عوض نشود حجاب هیچ مفهومی نخواهد داشت و چیزی جز کفن سیاه و قبرستان خانه و مرگ نشاط زندگی و نابودی شادی ها عنوان نخواهد گرفت. و هزار عذر خواهی داشت که خودت را از آن آزاد کنی که پاکی زن در لباسش نیست. چادری های کتیف و لجن بی شماره اند.که من پاکم چه منتم به خاکه. ادامه مطلب...

وجود مبارک رسول مکرم اسلام صلی الله علیه وآله و سلم فرمودند امت من در خیر و صلاح هستند تا وقتی که همدیگر را دوست می دارند و امانت را ادا می کنند و از حرام اجتناب می نمایند و مهمان را تکریم می کنند و نماز را اقامه می کنند و اهل پرداخت زکات هستند و زمانی که اهل این کارها نباشند مبتلای به قحطی می شوند.

غیبت آن است که عیوب مستور دیگران در غیاب آنها ذکر شود که اگر بشنوند ناراحت می شوند حال این عیب در دین باشد یا دنیا در قول باشد یا فعل در خلقت باشد یا نسب با زبان بگوید یا اشاره همه ی اینها غیبت است. مرحوم ملا مهدی نراقی اعلی الله مقامه الشریف در کتاب شریف جامع السعادات می فرمایند سزاوار است انسان عاقل تامل کند در این مطلب که کسی را که غیبتش را میکند اگر دوست و محب اوست اظهار عیوب او از مروت و انصاف دور است واگر دشمن اوست تحمل معاصی و لغزشهای او نهایت حماقت و جهل است.

در روایت وارد شده که هرکس از او غیبت شود نصف گناهانش آمرزیده می شودو نیز در روایت آمده وقتی نامه ی اعمال برخی را به دستشان می دهند حسناتی در آن می بینند که آنها را انجام نداده اند و حیران می مانند به آنها گفته می شود این پاداش غیبت هایی است که مردم ازشما کرده اند. یکی از علما گفت اگر بخواهم از کسی غیبت کنم از پسرم غیبت می کنم زیرا او به حسنات من سزاوارتر است تا دیگران .به حسن بصری گفتند فلانی از تو غیبت کرده است. حسن هدیه ای برایش فرستاد و به او پیام داد که چون شما مقداری از حسنات خود را به من هدیه کرده ای خواستم زحمت شما را جبران کنم.(ارشادالقلوب دیلمی)

هدف وسیله را تعدیل می کند نه توجیه چون برای نیل به هدف مقدس طی صراط مستقیم و منزه لازم است.