پیغمبر - صلى الله علیه و آله و سلم - فرمود: «و لا تدخل الملائکة بیتا فیه کلب‏» .یعنى: «ملائکه داخل نمى‏شود بر خانه‏اى که در آن سگ باشد» .پس، هرگاه خانه دل مملو از صفات رذیله که سگان درنده هستند باشد، چگونه. ملائکه که حمله علوم و معارف‏اند داخل مى‏شوند؟ و از اینجا معلوم مى‏شود که کسانى‏که عمر خود را صرف تحصیل علم از طریق مجادلات کلامیه و استدلالات فکریه‏نموده‏اند، و از تزکیه نفس از صفات ذمیمه غافل مانده‏اند، بلکه دلهاى ایشان متعلق به «قاذورات‏» دنیاى دنیه، و نفوس ایشان منقاد قوه غضبیه و شهویه است، از حقیقت علم‏بى‏خبر، و سعى ایشان بى‏ثمر است.
و آنچه را تحصیل کرده‏اند و علم پندارند، بر خلاف‏واقع است، زیرا که علم حقیقى را بهجت و سرور و صفا و نورى است، و دلى را که نورعلم واقعى در آن داخل شد مستغرق لجه عظمت‏خداوند جلیل، و محو مشاهده جمال‏جمیل مى‏شود، و التفات به غیر او نمى‏کند.و غایت همت اکثر این اشخاص تحصیل‏زخارف دنیا، و حصول منصب و جاه و شهرت در بلاد، و تسخیر قلوب عباد است.و نه‏همین است که صفات خبیثه و اخلاق رذیله، مانع از طلوع انوار علوم حقیقیه از مطلع‏فیوضات الهیه باشد و بس، بلکه بدون تزکیه نفس و تصفیه قلب، عبادات ظاهریه رااثرى، و طاعات بدنیه را ثمرى نیست.و چه فایده مترتب مى‏شود بر آراستن ظاهر وکاستن باطن. قال الله - سبحانه - : «ان الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر» یعنى: «نماز، باز مى‏دارد نمازگزاران را از اعمال زشت و منکر» .اگر نماز با خباثت‏باطن و اخلاق سیئه مقبول خداوند بى‏نیاز بودى، پس چرا مى‏بینى‏اکثر مردم را که هر روز نماز پنجگانه به جا مى‏آورند، و هر ساعت چندین منکر ومعصیت از ایشان صادر مى‏شود؟! و حضرت فرمودند: «الصلوة معراج المومن‏» یعنى: «به واسطه نماز مؤمن عروج مى‏کند به معارج قرب پروردگار» .پس اگر آنچه مى‏کنیم نماز باشد چرا بجز تنزل و هبوط از خود نمى‏یابیم؟!

گرنه موش دزد در انبان ماست          گندم اعمال چل ساله کجاست؟

اول اى جان دفع شر موش کن          بعد از آن در جمع گندم کوش کن