همانگونه که انبیاء و رسولان (علیهم السلام) از طرف خداوند متعال پیام می آورند و مجرای رزق و واسطه فیض اویند هر انسانی که به دیگری خیری می رساند چه مادی و چه معنوی فرستاده خداست چنان که هر کس از دیگری خیر بخواهد او را هم خدا فرستاده. حضرت علی (علیه السلام)فرمودند:المسکین رسول الله  و بر پایه ی واما السائل فلا تنهر انسان موحد سائل را از خود نمی راند بلکه به او عطا می کند و معتقد است که خداوند گیرنده است یقبل التوبه عن عباده و یاخذ الصدقات واز همین رو پس از بخشش به سائل دست خود را می بوسد و می بوید وبالای سر می نهد چنان که ائمه علیهم السلام چنین می کردند. این نگرش توحیدی است که انسان هیچ کسی را احترام نکند مگر از این جهت که او فرستاده خداست با این رفتار موحد هم ادب اجتماعی را رعایت وهم اعتقاد و ادب دینی اش را حفظ کرده است واین همان صبغـه الله است