زیربنای حجاب دگرگون کردن بینش وعوض کردن برداشت هاست .....اگر انسان ارزش های بیشتر خود را شناخت از تنوع و تکرار و از لذت و خوشی به خوبی ها رو می آورد با این بینش دیگر هیچ تنوعی انسان را ارضاء نخواهد کردو هیچ دلی و هیچ چشمی و هیچ دهانی جایگاه او نخواهد بود که اصلا انسان در این جاهای تنگ نمی گنجد اگر نقش انسان تحرک باشد و کار او حرکت ناچار است حرکت کند و حرکت او در این دنیاست چون دنیا راه اوست لذا نباید در این راه گرد و خاک به پا کند و دلی را آلوده کند وکسی را به خود جلب کند و خود را در چشم ها بنشاند. با این بینش دیگر هیچ عذری مورد قبول واقع نمی شود چرا که لباس بینش نمی آورد ولی بینش صحیح انسان را وادار می کند که گردی بلند نکند دلی را به خود نگیرد و سنگ راه کسی نباشد.